اسماعیل اقدامی؛ صادق یوسف نژاد؛ مائده پنداشته
دوره 3، شماره 1 ، خرداد 1401، ، صفحه 82-95
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین محافظهکاری (غیرشرطی) با ریسک ورشکستگی و تأثیر نگهداشت وجه نقد بر رابطه بین آن دو میباشد.روششناسی پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی است. در این پژوهش برای اندازهگیری محافظهکاری غیرشرطی از الگوی بیور و رایان (2000) و برای اندازهگیری ریسک ورشکستگی از مدل آلتمن (1968) استفاده شده است. ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین محافظهکاری (غیرشرطی) با ریسک ورشکستگی و تأثیر نگهداشت وجه نقد بر رابطه بین آن دو میباشد.روششناسی پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی است. در این پژوهش برای اندازهگیری محافظهکاری غیرشرطی از الگوی بیور و رایان (2000) و برای اندازهگیری ریسک ورشکستگی از مدل آلتمن (1968) استفاده شده است. همچنین در این پژوهش سعی شده است تا نقش تعدیلگری نگهداشت وجه نقد بر رابطه بین محاظهکاری غیرشرطی و ریسک ورشکستگی نیز بررسی شود. به منظور کنترل اثرات جانبی نیز متغیرهای ارزش بازار سهام، بازده داراییها، هزینه تحقیق و توسعه، گردش دارایی، سود سهام تقسیمی، ارزش بازار به دفتر و لگاریتم قیمت سهام نیز وارد مدل شدهاند. سپس، نمونهای متشکل از 140 شرکت بطور سیستماتیک طی یک دوره زمانی ده ساله طی سالهای 1389-1398 انتخاب شدند و با استفاده از مدل لجستیک برای دادههای تابلویی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج پژوهش نشان میدهد که محافظهکاری غیرشرطی رابطه مثبت و معناداری با ریسک ورشکستگی شرکت دارد، به عبارت دیگر در شرکتهای دارای محاظه کاری غیرشرطی احتمال ورشکستگی در آنها بیشتر است. درخصوص نقش تعدیلی نگهداشت وجه نقد بر رابطه بین محاظهکاری غیرشرطی و ریسک ورشکستگی، شواهدی دال بر معناداری متغیر تعاملی نگهداشت وجه نقد و محافظهکاری غیرشرطی با ریسک ورشکستگی شرکت یافت نشد.اصالت/ارزش افزوده علمی: بر اساس نتایج پژوهش، محافظهکاری میتواند به کم کردن ریسک ورشکستگی کمک کند. لذا علاوه بر انتفاع سهامداران از این موضوع در سطح اقتصاد کلان نیز میتواند مفید واقع شود.